Aby pokochać trzeba zrozumieć, dotyczy to również psów. Rhodesian Ridgeback to nie tylko oryginalny pies z pręgą na grzbiecie, ale też psia indywidualność, często dominujący charakter i wybitny uwodziciel. Aby stać się odpowiedzialnym właścicielem trzeba znać historię rasy, jej wyzwania i osiągnięcia.
Z mroku dziejów wyłania się najpierw Pies Hotentotów. Nie wiemy czy istniał naprawdę, mamy tylko kilka rycin i relacje według których było to stworzenie wyjątkowo brzydkie, ale za to brawurowo odważne i zwinne, a przy tym niezwykle wierne swemu panu.
Nazwa rasy jest zwiazana z miejscem pochodzenia–brytyjską kolonią w Afryce-Rodezją (dzisiaj Zimbabwe) oraz pręgą, którą psy mają na grzbiecie. Taka pręga na psim grzbiecie nie występuje w Europie, ale jest dość często spotykana u psów afrykańskich.
Pierwsi Europejczycy (Portugalczycy i Holendrzy) pojawili się w okolicach Kapsztadu w roku 1652 i przywieźli ze sobą psy. Nie wszystkie z przywiezionych psów były w stanie przeżyć w warunkach afrykańskich, a te które przeżyły były krzyżowane z lokalnie występującymi „pręgowanymi” – psami polującymi Hotentotów. Za ojca rasy uznawany jest Cornelius Van Rooyen, który nabył od swego przyjaciela misjonarza Charlesa Daniela Helma dwie szorstkowłose, szaro-czarne suki. I to te dwie suki (Powder i Lorna) jak podają źródła afrykańskie stały się „założycielkami” rasy. Van Rooyen użył kilku ras w swoim planie hodowlanym, w tym psów Hotentotów, ale także : Greyhounda , Buldoga, Pointera, Teriera Irlandzkiego, Airdale Teriera, Collie oraz Deerhounda. Głównym celem tych krzyżówek było uzyskanie odważnego, zwinnego i wytrzymałego psa polującego. Wnuczka Van Rooyena wspominała, że niektóre z psów dziadka miały pręgę, inne nie, ponieważ najważniejsze dla hodowcy, który był też myśliwym, były ich cechy użytkowe. Jednakże wystarczająca większość psów posiadała ten znak rozpoznawczy rasy i to ta grupa zwierząt pozwoliła stworzyć Ridgebacka takim jakim znamy go dziś. Psy Van Rooyena zaczęły zdobywać lokalną sławę jako doskonali towarzysze polowań.
Po raz pierwszy określenia Ridgeback zamiast „Van Rooyen Dog” lub „Lion Dog” użyto w 1910 roku. W 1920 roku pojawił się pierwszy standard rasy przy zgłoszeniu rasy Lion Dog na wystawę (głównie znajdowały się tam dane dotyczące wzrostu i wagi). Przy okazji rejestracji pierwszych psów (Grootedam Gwen i Grootedam Leo) przez South African Kennel Union nazwa rasy uległa zmianie na Rhodesian Ridgeback co przyczyniło się do wzrostu liczby zgłaszanych psów.
W tamtych czasach uznawano dwa typy Rhodesiana większy i masywniejszy z północy Zimbabwe i lżejszy z południa.
Standard rasy został finalnie opracowany przez Francisa Richarda Barnesa (Hodowla ESKDALE) w oparciu o wzorzec Dalmatyńczyka.
Dzisiejszy Rhodesian jest psem stworzonym do polowań, ale nie do samodzielnego działania w buszu, ponadto używany był w swoich naturalnych afrykańskich warunkach do ochrony domów, farm, zwierząt hodowlanych, a przede wszystkim rodzin pionierów przemierzających Czarny Ląd. Stąd są to psy dość terytorialne, przywiązane do właścicieli i skupione na nich. Nie należy ich szkolić na psy obronne, ponieważ obrona jest naturalną cechą charakteryzującą rasę. Obrona w wykonaniu Ridgebacka nie oznacza agresji, jest raczej czujną kontrolą i w ostateczności reakcja psa na niebezpieczeństwo, którym może być zagrożony właściciel. Hodowcy z USA opisują charakter pierwszych psów tej rasy, sprowadzonych z Afryki jako „szorstki”, postrzegane były, jako psy „jednego pana „ i choć charakter dzisiejszych Ridgebacków na skutek działań hodowców zarówno w Europie jak i w Stanach zdecydowanie złagodniał należy jednak pamiętać, że nie są to wielkie maskoty, a silne i dumne psy myśliwskie, mocno związane ze swoją ludzką rodziną, której będą bronić bezwzględnie. Ridgeback to pies odważny, bardzo inteligentny, a co za tym idzie niezależny. Nie można go okiełznać brutalnym i dominującym szkoleniem, choć dobry, odpowiedzialny trening pod okiem doświadczonego trenera w wypadku tej rasy jest niezbędny aby mieć przy sobie lojalnego, posłusznego i wiernego przyjaciela. Jeśli chcesz aby twój Ridgeback zrobił coś specjalnego musisz znaleźć sposób aby uznał, że robi to z własnej woli, na siłę, przy użyciu przemocy nie uzyskasz tu nic.
Ridgeback chce być cały czas blisko swoich ludzi, siedząc, leżąc nierzadko na ich stopach lub z głową na kolanach właściciela, dlatego nie będzie chciał sam stróżować w ogrodzie, nie zajmie się sobą, potrzebuje towarzystwa i uwagi człowieka. Najlepszym towarzyszem Ridgebacka, poza człowiekiem jest drugi Ridgeback. Kto choć raz widział bawiące się psy tej rasy, wie o co chodzi. Ich zabawie towarzyszy obnażanie kłów, warczenie, przewracanie na grzbiet i radosne ucieczki, a także wzajemne przeskakiwanie przez siebie. Wygląda to trochę jak zapasy umięśnionych i brutalnych zawodników. Dla osób, które oglądają takie zabawy po raz pierwszy mogą one być dość szokujące i wyglądać na agresywną próbę dominacji, natomiast są to tylko radosne harce przyjaciół. Nie zawsze inne psy rozumieją i potrafią zaakceptować Ridgbackową radość, czasem wręcz boją się jej i unikają kontaktu z rozbawionym rudzielcem. Nie oznacza to jednak, że psy tej rasy muszą być jedynymi psami w domu, znakomicie odnajdują się w grupie, są lojalnymi przyjaciółmi nie tylko innych psów, ale też i kotów, potrafią też bezwzględnie bronić swego stada jeśli zajdzie taka potrzeba. Rhodesiany kochają biegać, uwielbiają otwarte przestrzenie i potrafią przebiec kilka kilometrów i więcej bez specjalnego zmęczenia. Trzeba tu zaznaczyć ,że mogą pobiec za zwierzyną, więc ważne aby były posłuszne. Będą wytrwałymi towarzyszami zarówno wędrówek pieszych, jak i rowerowych, chętnie wezmą udział w przygotowaniach do startów w biegach przełajowych czy maratonach. Z sukcesami biorą udział zarówno w biegach torowych, jak i coursingach. Są gotowe do takiej aktywności po ukończeniu 18 miesiaca życia.
Przygotowując powyższy tekst korzystałam z informacji zawartych w:
- Rhodesian Ridgeback Pioneers, Linda Costa
- Rhodesian Ridgeback (An Owner’s Guide To A Happy Healthy Pet), Eileen M.Bailey
- Rhodesian Ridgeback Puppy by Denise Flaim
- Rhodesian Ridgeback Today by Stig G.Carlson
Zainteresowanych rasa zachęcam do zajrzenia do ww pozycji.