Czy rhodesian to pies dla mnie?
- Zanim podejmiesz tę decyzję, poczytaj o historii rasy i przeanalizuj dokładnie jej wzorzec. Denise Flaim, hodowca rhodesianów oraz pisarz, w swojej książce Your Rhodesian Ridgeback Puppy, w pierwszym rozdziale podkreśla, że nie jest to łatwa rasa. Charakteryzuje ją, jako thinking breed, której przedstawiciele są przeważnie samodzielni i nie zawsze akceptują zwierzchnictwo właściciela. Dodatkowo Flaim, zwraca uwagę na ich silny instynkt łowny, wyraźnie zaznacza, że nie jest to off-leash dog (tłum. Pies, który może poruszać się bez smyczy)
- Ze względu na swój upór i samodzielność, są treningowym wyzwaniem. Flaim zaleca, każdemu przyszłemu właścicielowi stanowczość i elastyczność podczas treningów – […] sort of like skyscraper: Strong enough to stand up to challenges that the dog presents to you, but flexible enough to bend at the right moment so you don’t snap. [1]
- Idealny właścicicel musi być bezkompromisowy i wytyczyć psu jasne granice. W przeciwnym razie, pies wyczuje brak pewności siebie z Twojej strony i sam przejmie rolę dowodzącego stadem.
- Rhodesian jest wbrew pozorom psem bardzo delikatnym. Zbyt częste i surowe karanie psa lub nieodpowiednio dostoswany trening handlingowy, może doprowadzić do tego, że pies zamknie się w sobie i stanie się kłębkiem nerwów.
Czy jestem wstanie zapewnić mu odpowiednie warunki?
Tak jak już wcześniej wspomniałam, rhodesian nie jest typem psa off-leash, dodatkowo posiada silny instynkt łowny i ma zapotrzebowanie na dużą ilość ruchu.
- Jeśli dysponujesz ogrodem: zanim sprowadzisz psa do siebie, upewnij się, że Twoja działka jest odpowiednio zabezpieczona.
- Jeśli mieszkasz w bloku lub posiadasz niewielki ogród: weź pod uwagę, że jest to pies, który potrzebuje naprawdę dużo ruchu – codzienny, przynajmniej godzinny, spacer.
Właściciel ridgebacka powinien być aktywny i lubić spędzać czas na świeżym powietrzu. Rhodesian może być świetnym towarzyszem w bieganiu czy jeździe na rowerze.
UWAGA: Jeżeli szukasz psa stróżującego, to Rhodesian nie jest psem dla Ciebie. Przede wszystkim ze względu na swoją sierść, psy tej rasy NIE MOGĄ BYĆ TRZYMANE NA DWORZE W KOJCU. Ridgebacki nie są psami agresywnymi, jednak będą bronić swoich właścicieli, należy podkreślić, że są bardzo nieufne wobec obcych osób.
Mam małe dzieci
Psa żadnej rasy nie można zostawiać samego z dzieckiem bez nadzoru. Istnieje ryzyko, że dziecko pociągnie psa za ogon, czy wsadzi mu palec w oko – nie wytrzyma tego nawet najcierpliwszy Golden Retriver. Fleim w podrozdziale poświęconym dzieciom, po raz kolejny wspomina o łowczej naturze ridgebacka i podaje przykład – If a toddler runs across the room shrieking, the average Ridgeback will chase him, even knock him down. [2] Autor podkreśla, że nie jest to wynikiem agresywnego usposobienia psa, ale po prostu jego silnego instynktu – […] and when confronted with sobbing child, the Ridgeback will invariably lick his face and ask what all the fuss is about. [3]
Niemniej jednak, większość hodowców, jest skłonna oddawać psy do rodzin, gdzie dzieci mają więcej niż 5 lat.
Mam inne zwierzęta w domu
Rhodesiany są bardzo szybkie i gwałtowne, szczególnie podczas zabaw. Przedstawiciele innych ras, często nie rozumieją ich harcy i raczej próbują ich unikać – znamy to z własnego podwórka,nasz Golden Retriver Wendelin w czasie natarcia Laba, przybierał bezpieczną pozycję leżącą.
W przypadku innych zwierząt takich jak koty czy króliki, ponownie wychodzi na jaw ich łowcza natura. Lema nigdy nie zrobiła krzywdy kotu Fiodorowi, ale uwielbia go pogonić, nie zależnie od miejsca, w którym się znajdują – czy to dom czy to ogród.
Każdy pies, który pojawia się w nowym domu, gdzie funkcjonuje już jakieś
stado – nie zależenie od tego z jakich zwierząt się ono składa, musi się do
niego dostosować i zaakceptować postawione przez nie warunki. Zdecydowanie,
jest to łatwiejsze w przypadku szczeniąt, które dodatkowo miały do czynienia z
innymi żywymi istotami.
[1] […] coś jak wieżowiec: Wystarczająco silny, aby podołać wyzwaniu, który stawia przed nim pies, ale też wystarczająco elastyczny, aby ugiąć się w odpowiednim momencie i nie pęknąć.
[2] Jeśli dziecko biega po pokoju i głośno krzyczy, to przeciętny Ridgeback będzie usiłował je gonić, istnieje także ryzyko, że je powali.
[3] […] gdy napotka szlochające dziecko, Ridgeback zetrze mu łzy z policzków i „zapyta” o co tyle hałasu